Έχω έναν αγαπημένο τόπο. Το «κηπάκι». Έτσι το λέγαμε στο χωριό. Βγαίνει νερό από το βράχο στα ριζά του γκρεμνού του «Τσιλιμένου» και γύρω από την πηγή οργιάζει η βλάστηση. Πήγαινα από παιδί χαζεύοντας, πίνοντας νεράκι καθάριο ή βόσκοντας τις κατσικούλες του πατέρα μου. Μου άρεσαν και τα φυτά που μόνο εκεί έβρισκα. Ήταν όλα τους όμορφα και ξεχωριστά. Αργότερα έμαθα ότι τα υπέροχα άσπρα λουλούδια που κυρίως εκεί φύτρωναν, οι αγριοκαράφτες, όπως τις λέγαμε, ήταν ένα σπάνιο είδος άγριας παιώνιας, της Peonia mascula icarica. Ύστερα διάβασα στο ikariamag ένα άρθρο του Γιάννη Κέφαλου για το γάλανθο, ένα επίσης σπάνιο φυτό που ευδοκιμεί και στο συγκεκριμένο μέρος. Και όλως τυχαίως ταξινομώντας κάποιες φωτογραφίες και έχοντας διαβάσει για τον τουρισμό της ορχιδέας που αναπτύσσεται σε κάποια νησιά όπως πχ στη Χίο, συνειδητοποίησα ότι τα κρινάκια που χάζευα από μικρή ήταν άγριες ορχιδέες και μάλιστα μια από αυτές ονομάζεται Ophrys icariensis, καθώς φωτογραφήθηκε πρώτη φορά στο νησί μας. Δεν ξέρω αν τη φωτογράφισαν στο «κηπάκι», ξέρω όμως ότι πολλοί λίγοι στο νησί εκτιμούν αυτό το μικροσκοπικό θησαυρό.
Αξίζει, νομίζω, να τον γνωρίσουμε, να τον διαφυλάξουμε και- γιατί όχι;- να τον αξιοποιήσουμε.
Ophrys icariensis
 | ||||||
| Δρούτσουλας Ικαρίας - Απρίλιος 2008 |
Orchis anatolica
 |
| Δρούτσουλας Ικαρίας - Απρίλιος 2008 |
Πηγές: http://www.greekorchids.gr/Or_anatolica.htm
http://orchids-greece.blogspot.gr/2010/03/ophrys-icariensis_31.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου