Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Λίγα φθινοπωρινά

Ει, σε σένα τα στέλνω.
 Επειδή δεν πρόλαβες το καράβι ή επειδή δε σκέφτηκες καν να το πάρεις μια και σου φαίνεται λίγο το διήμερο. Επειδή μένεις πια πολύ μακριά. Επειδή λιώνεις από νοσταλγία ή επειδή έχεις αρχίσει να ξεχνάς πια. Επειδή είσαι απ' αλλού και αναβάλλεις συνεχώς την επίσκεψη στα μέρη μας. Επειδή είσαι εκεί, αλλά δεν έχεις χρόνο ν' απολαύσεις τις στιγμούλες. 
 Παίρνω τα φθινοπωρινά που είδα, τα βάζω σε χάρτινο περιτύλιγμα από εφημερίδα για να μην ξεπαγώσουν στο ταξίδι, τα δένω σφιχτά  με σπάγκο και στα στέλνω δίχως όνομα παραλήπτη.
Θα σε βρουν εύκολα.
 Όχι πολλά, με πονά η μέση μου και δε μπορώ να σηκώνω.

Να, δυο ελίτσες...
















Ένα κλωνάρι ανθισμένης κουμαριάς
















Ένα σκιερό μοναπάτι με πορτοκαλί βουλίτσα, αγγελικό, φαντάζομαι...




















Ένα "σκυλομανίτη", μα όμορφο, που να 'χει ανάγκασμα,




λίγη σιωπή μετά το μάζεμα
















κι ένα μπουκέτο κυκλάμινα.
















Κίτρινα πλατανόφυλλα που κολυμπούν αμέριμνα
















και ξένοιαστες παρέες





















στου ήλιου τα χαϊδέματα!










6 σχόλια:

Β. είπε...

Φαντάσου και να μη σε πονούσε η μέση σου τι θα σήκωνες...

Ευχαριστώ πάντως (για λογαριασμό και των υπολοίπων που δε σχολιάζουν)

SoDurck είπε...

Τα έλαβα... χθες το βράδυ κιόλας. Και τα έλαβα σε μια στιγμή που αναρωτιόμουν γιατί, γιατί είναι τόσο δύσκολα μερικά πράγματα; και μετά μου έστειλες το δώρο σου. και όλα φάνηκαν στην πραγματική τους διάσταση. Είναι όμορφα... και τα σωστά όμορφα και τα λάθος πιο όμορφα... σαν τη ζωή ένα πράγμα. που στου στέλνει απ το πουθενά δωράκια για να θυμάσαι τα σημαντικά. Να είσαι καλά! Σ ευχαριστώ πολύ γι αυτό! :)

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Σαν δώρο ήρθες το πρωί να μου φτιάξεις τη μέρα!
Η κουμαριά με ξετρέλανε...
Αχ, να μπορούσα να απολαύσω έστω και για λίγο τη φύση σου......
Αυτά τα θεία δώρα ,,τα ανεκτίμητα!
Ευχαριστώ!
Καλημέρα!!

Τηρήματα είπε...

Ουφ, χαίρομαι για την παραλαβή.
Φοβόμουν μην μπερδευτούν τα δρομολόγια.

Χαίρομαι και που σε βλέπω να χαμογελάς μπροστά στην οθόνη.

Και να κάνεις μεγάλα ταξίδια.

Παραμυθένια γιαγιά, τρυφερό soDurck-άκι κι ονειροπόλε με τις βαλίτσες...

Το Φαουδι είπε...

Αυτό τώρα είναι να μην το πάρεις προσωπικά:!
Εγώ πάντως τα πήρα και τα στόλισα!
Ευχαριστώ!!

Τηρήματα είπε...

Καλημέρα! Κι εγώ σ' ευχαριστώ που τα εκτίμησες... Φιλάκια