Πεθερά σε στύλο

"... ναι, που λες, ο βασικός εχθρός τους είναι οι γέροι, κυρίως οι πολύ γέροι, όπως η πεθερά μου, να πούμε. Έκλεισε τα ενενήντα φέτος. Τους ρήμαξε, τους ήπιε το αίμα. Σαράντα χρόνια συναπτά, κάθε μήνα ντάγκα ντάγκα η συνταξούλα. Άκου με, αν μπορούσανε θα την εκτελούσαν στα τρία μέτρα. Αλλά δεν μπορούνε... Κι έτσι πάνε να τη στείλουνε με καρδιά, οι μαλάκες. Στα ογδόντα εννιά, που λες, της έρχεται της γριούλας η προειδοποίηση και καλά ότι θα κοπεί η σύνταξη, αν δεν πάει βεβαίωση σε μια βδομάδα ότι δεν εργάζεται. Τρέμει η γυναικούλα, έχει και το πάρκινσον "Τι να κάνω, λεβέντη μου, σάματι εργάστηκα ποτέ; Του πεθερού σου του μακαρίτη τη σύνταξη παίρνω, και τι βεβαίωση είναι αυτή τώρα, πού να πάω, τι να πω;" και τα λοιπά και τα λοιπά.

Και "φορτώνω" και πάω στο ταμείο.
-Τι ζητάτε, κύριοι;
-Βεβαίωση ότι δεν εργάζεται.
-Μα η δικιά μου εργάζεται.
-Σε ποιο τομέα;
-Στο στύλο, φίλε. Να τη δεις τη πεθερά μεσάνυχτα στο μπαράκι να σπάει μεσούλα τσίκι τσίκι και να γίνεται κάτω ο κακός χαμός. Λεφτά, φίλε, τις νύχτες, λεφτά...
Και με κοιτάνε τα ζώα με ανοιχτό το στόμα...
-Τι κοιτάτε, ρε; Το '24 γεννηθείσα ρε, το '24 γεννηθείσα, άντε μην κατεβάσω τίποτα καντήλια πρωινιάτικα...
Και τη συμπλήρωσα τη βεβαίωση, κορίτσι μου... Τι να 'κανα; Επιμένανε και μετά το βρίσιμο του μισαώρου. Έπρεπε να πάω και στη δουλειά.

Και πάω να την κάνω και μου φωνάζει στην πόρτα η προϊσταμένη.
-Τι είναι αυτά που γράφετε εδώ, κύριε;

Εντάξει, είπαμε να τους κάνω το χατήρι, αλλά αυτοί θέλανε να πηγαίνω κάθε δυο χρόνια και καλά ότι είμαι η γριούλα και να δηλώνω ότι δεν εργάζεται...
Ε, κι εγώ συμπλήρωσα: "Δεν εργάστηκε ποτέ, δεν εργάζεται σήμερα και είναι βέβαιο ότι δε θα εργαστεί και στο μέλλον. ΤΟ '24 ΓΕΝΝΗΘΕΙΣΑ, ΜΑΛΑΚΕΣ!!!"